"Ik kan niet anders dan tevreden zijn"
Alan Pauwels (20/05/2004)


MOORSEL - Ontboezemingen van een trainer: Alan Pauwels klapt uit de biecht.

Cijfertjes over een voetbalseizoen zijn allemaal mooi en wel, maar uiteindelijk moeten de resultaten vergeleken worden met de verwachtingen, doelstellingen, hoop, ... van voor het seizoen. En wie is in betere positie om die analyse te maken dan de trainer? Hier volgen de 'fifteen minutes of fame' van Alan Pauwels:

Het seizoen 2003-2004.

"Ik kan niet anders dan tevreden zijn. Voor het seizoen hadden we een plaats in de topvijf vooropgesteld. Heimelijk wilde ik beter doen dan vorig seizoen. Met vijf punten meer, 17 goals meer en slechts eentje meer geïncasseerd, zijn we daarin geslaagd. Toch blijft een wat wrange nasmaak, als je ziet wat een fantastische terugronde we hebben gespeeld. Maar dat is niet meer dan praat achteraf. Al bij al ben ik tevreden, zeker over de resultaten."
"Het hele seizoen beschouwd, zijn er toch ook wat minpunten geweest. We hadden als ploeg vaak hoge pieken, maar evenzeer ook erg diepe dalen, teveel diepe dalen. Voor volgend jaar moeten we ernaar streven die dalen meer te vermijden. De pieken mogen zelfs wat minder hoog, maar we moeten proberen constant op een niveau vlak onder die pieken te zitten. Matchen als tegen Hoek Zaventem moéten gewonnen worden. We moeten onze wil kunnen opleggen aan 'zwakkere' ploegen, zoals we in de terugronde hebben gedaan."
"Dat is iets waar een trainer moeilijk aan kan werken, dat hangt vooral af van het zelfvertrouwen van de spelers. Eens op het veld, zijn het de spelers die het verschil moeten maken."

Alan, de trainer

Dit was mijn eerste jaar als trainer van een eerste ploeg. Maar dankzij een jaar als scholierentrainer en twee jaar bij juniors, wist ik wel waaraan me te verwachten. Bovendien was ik al twee jaar speler geweest bij Moorsel, dus ik kende de groep al. Niet toevallig zijn de enkele wrijvingen die er geweest zijn, er gekomen met nieuwe spelers.
De grootste vrees die ik had toen ik in Moorsel begon, was dat de spelers (mijn collega's van het jaar daarvoor) mij opeens op een andere manier zouden bekijken. Maar dat is niet gebeurd, iedereen is normaal blijven doen.
Ik heb zelf ook enkele keren meegespeeld, door omstandigheden. Dat was dit jaar, en ook volgend jaar, niet de bedoeling. Maar het hangt van de omstandigheden af en of er volgend jaar ook enkele zaterdagreserven tot ontbolstering komen. In ieder geval is de kern van de eerste ploeg dit jaar beperkter, met 19 spelers en 2 keepers. Ik reken erop dat in de loop van het jaar enkele reserven kunnen aanpikken, zoals Dennis en Meert dit jaar.

Seizoen 2004-2005.

Ik denk wel dat we versterkt zijn naar volgend jaar toe. Van de sterkhouders die een heel seizoen hebben meegedraaid gaat niemand weg. Degenen die erbij komen (4 à 5 spelers voor de eerste ploeg) zijn jong, komen van hoger en hebben zeker de kwaliteiten om mee te spelen. Als er daarvan twee ook echt een basisplaats veroveren, zijn we versterkt.
Als Gertje en Erwin, die intrinsiek veruit de beste speler is van de ploeg, dan ook hun natuurlijke leiderspositie in de ploeg opnemen en de rest op sleeptouw nemen, staan we al heel ver. Naar hen wordt opgekeken en geluisterd op het veld. Zij kunnen de ploeg een niveau hoger doen draaien.
Er komt ook een trainer bij, Wim Gilis. We hebben dan vijf trainers, die rond mij in een soort van wisselwerking werken. Dat moet mij de kans geven meer individueel met enkele spelers te werken op training. Globaal gezien zie ik net echt zwakke punten in de ploeg, maar per speler kunnen nog vele zaken verbeterd worden. Denk maar aan Sven Vercarre, die hier vorig jaar bijkwam, en op de heenronde meer heeft bijgeleerd dan op drie seizoenen bij de reserven van Overijse. Hij moet volgend jaar nog een stapje vooruit kunnen zetten.

Ambities?

Of dit ook de ambitie bijstelt, is een andere probleem. Want gaan zeggen dat we beter willen doen dan een derde plaats, staat gelijk aan zeggen dat je wil opgaan. En zeker in vierde provinciale, is dat altijd gevaarlijk. Het is altijd afwachten wat de andere ploegen doen, er zit bijna altijd een verrassing bij.
Maar topvijf is een must. Ik hoop dat voorzitter Guy, die nog nooit een grote wielerkoers gemist heeft voor de voetbal, volgend jaar een Parijs-Roubaix of een Luik-Bastenaken-Luik op video opneemt om in de plaats daarvan naar de voetbal te komen kijken. Als dat lukt, zijn we goed bezig. (FU)

( Met dank aan Alan Pauwels en Fred Ureel)