Algemene rangschikking Zondag Reserven Afd. E
  G W L D + - pts.
1. VW.DUISBURG A2725112003076
2.FC.MOORSEL272052863962
3. US.ARCHENNOISE271854863258
4. FC.JAUCHOIS2717731085954
5. EENDR.EIZER271656905154
6. RCS.OHAIN27141121117344
6. ENT.GLIMOISE27141121098544
6. MT.ST.ANDRÉ2714112846944
9. RAS.ROSIÈRES-RIXENSART2713131897440
10. OTTIGNIES ST.2711115948938
11. SK.OTTENBURG266146538724
12. I.JANDRAIN2761743910722
13. FOLX LES CAVES2651744311419
14. A.HUPPAYTOISE274176499518
15. OC.SART-RISBART2742124010914
16. FC.INCOURT272232332018
Bron : www.footbel.com



Het leven zoals het is : De manne van de zondag 2006-2007: Schitterend vicekampioen in Waalse reeks



Met dank aan Stone


Nul op negen in voorbereiding. De Zondagreserven kunnen drie maal oefenen alvorens de competitie aan te vangen. Er wordt evenveel keer verloren, maar in deze fase is de conditie nog wat slapjes. Vele spelers sleuren nog wat overtollig buik- en ander gewicht mee, dus wordt er weinig belang gehecht aan de verliezen. De wedstrijden tegen Meerbeek en Bosvoorde eindigen twee maal op 1-2, daar had misschien wel iets meer in gezeten.

10-17 september 2006. Goed uit de startblokken. Het is meteen duidelijk dat onze Waalse reeks minder voorstelt dan de reeks van vorig jaar. Ohain, Ottignies en Ottenburg worden met nul punten naar huis gestuurd. In Ohain is dat nog met een nipte 2-3, maar tegen de andere twee ploegen wint Moorsel met twee goals verschil.
Dit seizoen is Stef Leemans trouwens teruggekeerd naar Moorsel. Doordat hij bijna in d'Ardennen woont, zijn onze uit-wedstrijden voor hem korte verplaatsingen. Ook opvallend: Erwin Walraevens komt de Zondagreserven versterken en dat scheelt heel wat in het middenveld. Toch duurt dit maar tot de winterstop, daarna wordt de Winne begrijpelijk terug opgevist door Alan voor de eerste ploeg.

24 september 2006. Match om de titel? Als FCM ooit kampioen wil worden, moet het wel voorbij het onvermijdelijke Duisburg zien te raken. De spelersgroep bij de roodgroenen is al jaren dezelfde, maar ze spelen wel ieder jaar mee voor de titel. Toch breekt Moorsel eindelijk de ban. Na twee seizoenen van nederlagen neemt het oververdiend de maat van zijn naaste titelkandidaat. Walraevens regeert op het middenveld, maar het is vooral de eveneens teruggekeerde Johan Vandenbosch die zijn duivels ontbindt. De Jokke fleurt zijn debuut op met twee treffers, goed voor het verschil en de winst: FCM-Duisburg 3-1.

1-15 oktober 2006. Moorsel in pole-positie. De volgende weken speelt Moorsel zich naar de leiderspositie in de reeks, na ruime zeges tegen Mont-St-André (0-6) en Incourt (2-5). Tussendoor zijn er nog forfait-zeges tegen Sart-Risbart (forfait général) en Folx-les-Caves (dat niet komt opdagen die zondagmorgen). In de stand kan aanvankelijk Archennes nog aanklampen, maar op de zesde speeldag staat Moorsel alleen op kop, met drie punten voor op Duisburg. Er wordt hier en daar al geroepen op het kampioenschap. Hoe meer pinten, hoe luider die roep. Voorbarig zal blijken, want FCM zal niet lang op de nummer één blijven staan!

22-29 oktober 2006. Dubbele uitschuiver. Hoewel de kranten het dinsdag verkeerdelijk afdrukken, is het wel degelijk Jandrain, en niet Moorsel, dat met 0-1 wint. FCM krijgt kansen genoeg, maar het is een Jandrainese vrijschop die tot de eerste nederlaag leidt. Een weekje later is het niveau en het spel bij oranjezwart opnieuw laag en traag. Het verliest weer, deze keer met 3-1 in Eizer. Op twee wedstrijden zakt Moorsel van drie punten voor Duisburg, naar drie punten achter Duisburg dat wel vlotjes blijft winnen. De druk van de koppositie voor FCM is wel meteen weg.

5-12 november 2006. Dubbele winst. Er wordt opnieuw gewonnen, dit keer moeten Glimes (2-1) en de belangrijke concurrent Archennes (3-1) voor de bijl. Tegen Glimes krijgt trainer Vanuytrecht slecht twaalf spelers samen. Toch is dit kleine aantal spelers eerder een uitzondering dit seizoen. De Lange doet een beroep op 25 verschillende spelers, evenveel als vorig seizoen. Maar er is wel sprake van een type-elftal, want er zijn maar twaalf spelers die boven de 1000 minuten speeltijd uitkomen. Hierbij zijn de minuten-vreters van de ploeg Michel Leunis (met 1902 minuten), Mark De Vos (met 1815 minuten) en Joost Malfait (met 1575 minuten).

19 november 2006. Afstraffing. Ola, wat gebeurt daar in Jauche. De jaarlijkse afstraffing is in de maak. Het wordt ` uiteindelijk 5-1. Niet alleen de doelpunten wegen door, ook de ploeg gaat volledig kopje onder en eindigt met negen. Bart Vermeulen moet gekwetst van het terrein, nadat David Balis en Christophe Demeester al van de bank gehaald zijn; Teuvo Taymans krijgt na een akkefietje een rode kaart. Alleen Demeester zal dit seizoen nog eens met rood van het veld moeten. Wat gele kaarten betreft, eindigt Michel Leunis dit jaar bovenaan met vier stuks.

10-17 december 2006. Scoren in de slotfase. Een simpele 3-0 tegen Rosières doet Moorsel geloven dat het ook Huppaye snel eens zal inpakken. Niks is minder waar, FCM speelt archislecht en gaat rusten met 2-2. De tweede helft domineert het wel, maar het is pas in de slotfase dat Mark De Vos met een mislukte center de winning-goal maakt. Zal toch iets met scheve voeten te maken hebben, want het is niet de eerste goal die de Vosse zo maakt!
Eenzelfde scenario de week erna, maar dan wel in het nadeel van FCM. Opnieuw staat het 2-2 bij de rust, maar nu kan Ohain op het einde de nipte zege binnenrijven. Al speelden de Zondagreserven wel met een selectie van slechts tien fitte en twee geblesseerde spelers. Met dit verlies staan de troepen van De Lange net voor de winterstop plots op een matige derde plaats, op een punt achter Archennes.

7-21 januari 2007. Afgelastingen en forfaits. Na de winterstop en de jaarwissel wordt er niet meteen veel gevoetbald. De eerste wedstrijd na nieuwjaar tegen Ottignies geven de Zondagreserven zelfs forfait, weliswaar na een administratieve blunder en onder lichte dwang van de voorzitter. In een poging om deze wedstrijd te verplaatsen, raakt het aanvraagformulier niet tijdig bij de KBVB. We bekopen onze fout met een 5-0-nederlaag.
De volgende twee weken last de Bond algemeen af wegens slechte weersomstandigheden. Ook de terugmatch tegen Glimes wordt later nog uitgesteld.

28 januari 2007. Eerste gelijkspel. De Zondagreserven kunnen dit jaar een mooie balans voorleggen van twintig gewonnen en vijf verloren matchen, en slechts twee gelijke spelen. De eerste van die twee draws komt er tegen Mont-Saint-André. Maar dat heeft Moorsel wel volledig aan zichzelf te danken, want het laat de wedstrijd in geen tijd kantelen van een 3-0 voorsprong naar een 3-4 achterstand. Gelukkig kan Rik Van Canegem de voetbalschande uiteindelijk nog iets verlichten.

11-18 januari 2007. Makkelijke winst. Om doelpunten te zien moet je pas de tweede helft komen, zo lijkt wel de twee volgende weken. Incourt staat met 1-0 in het krijt bij de rust, maar krijgt er nadien nog zes om de oren (7-1). Van Canegem scoort er twee, maar Walraevens doet nog eens mee en doet beter met een zuivere hattrick. Een week later, in Jandrain, vallen twee van de drie doelpunten ook pas na de appelsientjes, zij het dan wel met een zwakke collectieve prestatie van Moorsel (0-3).
Opmerkelijk: FCM-Incourt heeft pas plaats na een compromisbeslissing! Onze voorzitter wil het natte veld aan de Vinkenlaan liever niet zien kapotspelen, maar de Incourtenaren willen niet zonder voetbal in de benen terug naar huis rijden. Kortom, nog eens een nostalgische pot voetbal op het scheve, maar vrij goed bespeelbare plein 'boven' aan de Leeuwerikenlaan.

25 februari 2007. Eizer, het zwarte beest. Terwijl Duisburg wel verslagen werd, slagen de Zondagreserven er niet in te winnen van Eizer (3-1 heen, 2-2 terug). Het gelijke spel komt er trouwens met een gelukje, dankzij een knap lob-doelpunt van de Eizerse libero in eigen goal. Met 1 op 6 in de twee confrontaties is Eizer dit seizoen dus wel degelijk het zwarte beest.

11 maart 2007. Duel om de derde plaats. Dat er tussen de lijnen al eens iets geroepen wordt op mekaar, gebeurt in elke ploeg. Zo ook bij de Zondagreserven. Maar dat er ook effectief met ploegmaats gevochten wordt, zo ver is het in Moorsel gelukkig nooit gekomen. In Jauche daarentegen wel. Wim Eggerickx heeft er in deze rechtstreekse confrontatie om de derde plaats net 1-0 van gemaakt. Na een frustratiefout en wat geduw en getrek, gaan enkele Jauche-spelers in de clinch met hun eigen bankzitters. Rare jongens, die Walen. Het mag allemaal niet baten, FCM nestelt zich met deze nipte overwinning stevig op de derde plaats.

18 maart 2007. Knokken met de ref. De wedstrijd in Folx-les-Caves eindigt op 2-2. Maar het sportieve verdwijnt in deze wedstrijd helemaal naar de achtergrond. Terwijl vorige week de spelers nog onder mekaar knokten, gaat de thuisploeg nu volledig door het lint na een rode kaart van de referee. Een groepje thuisspelers verliest zijn verstand en valt helemaal dolgedraaid de referee aan. Die legt de wedstrijd stil en verkoopt zijn huid duur, want hij deelt zelf een paar rake klappen uit. Het is niet de eerste keer dat deze referee hier in Folx 'miserie' heeft; ook zijn emmer is vol. Het zijn de Moorsel-spelers die intussen beide fronten proberen te bedaren. Al lukt dat maar deels. Na de match wordt de scheidsrechter gewoon opgesloten in zijn kleedkamer en ook in de kantine mag de ref nog wat beledigingen incasseren. Uiteraard is zijn rapport lijvig.
Voor de groene tafel krijgen twee spelers van Folx-les-Caves schorsingen tot 2008 en 2010. Moorsel wint de wedstrijd met forfaitcijfers. Nu zijn er natuurlijk Moorselse Zondagreserven die ook wel eens helemaal opgaan in de wedstrijd. Toch is dat nog nooit uitgedraaid op fysiek geweld tegen de man in het zwart. En hopelijk verlaagt Moorsel zich nooit tot dat niveau. We sjotten nog altijd voor ons plezier, voor een gezellige zondagmorgen en voor de pintjes die we achteraf samen drinken. En dat kan alleen maar met een minimum aan respect voor de scheidsrechter die ook elke week voor ons zijn best doetÉ Zoniet, laat dan maar.

25 maart-1 april 2007. Topscorers. Gelukkig volgen er dan terug wat normale(re) matchen, die bovendien makkelijk worden gewonnen. Thuis tegen Huppaye is dat met ruime 4-1-cijfers. Tegen Rosières gebeurt dat met 1-3 -winst, na goals van de Engelse nieuwkomer David Townshend, Bert Willegems en Johan Vandenbosch. Jokke maakt daarmee zijn elfde van het seizoen en wordt zo topschutter van de ploeg. Toch moet hij die titel delen met Rik Van Canegem die in de laatste wedstrijd zijn tiende en elfde binnenkopt. Daarbij drie elfmeters die Rik wel allemaal keurig binnentrapte. De top vijf wordt vervolledigd door Erwin Walraevens (8), Stef De Cock (8), Bert Willegems (5) en David Balis (5).
FCM zal eindigen met een doelsaldo van +47 (86 voor, 39 tegen). Toch is het vooral de verdediging die iets regelmatiger is en de derde beste defensie van de reeks wordt. Qua aanval komt FCM pas op een gedeelde achtste plaats. Ach, zolang de drie punten maar binnen zijn, dat mag gerust ook met een zuinige zege.

15 april 2007. Duel om de tweede plaats Officieel heeft Moorsel voorlopig één punt achterstand op Archennes, dus eigenlijk moet FCM winnen tegen zijn naaste concurrent. De Waalse bezoekers helpen wel een handje, want ze spelen met slechts negen spelers. Toch kunnen ze tot twee maal toe langszij komen. Bovendien mist FCM enkele reuzekansen. Het is pas in de slotfase dat Van Canegem en Balis de voorsprong verzekeren: 4-2 is de einduitslag en zo klimmen de Zondagreserven op naar plaats twee!

Nasleep. De verhuizing naar een Waalse reeks heeft ons dus geen windeieren gelegd, want de Zondagreserven mogen zowaar 'vice-kampioen' op hun palmares schrijven. Oké, deze reeks was van een veel lager niveau, maar toch is het een schitterend resultaat. Op zaterdag 4 augustus 2007 plannen we daarom een barbecue en een vicekampioensfeestje in de kantine aan de Vinkenlaan. Om zo een laatste keer terug te blikken op een uniek seizoen. Dus hou deze datum alvast vrij! Meer info volgt nog.
De voorgestelde reeks van volgend jaar ziet er alvast terug veel zwaarder uit, met ploegen als Huldenberg, Hoeilaart, Nossegem, Woluwe-Zaventem en Tervuren (lees: Duisburg). Maar wie weet, mits de Zondagreserven terug bereid zijn om elke week voor mekaar te werken op het veld, zit er misschien wel een verrassing in! We'll see!